قانون روابط نامشروع

چطور باید جرم رابطه نامشروع را اثبات کرد؟

اقرار متهم یکی از بهترین راه‌های اثبات جرم روابط نامشروع است. از موارد دیگر می توان به وجود شاهد، عکس، فیلم، تماس ها و پیامک ها، ارتباطات در فضای مجازی و.. اشاره کرد. در این جرائم علم قاضی و نظر او بسیار تاثیرگذار می باشد لذا این ادله تنها برای این است که به قاضی اثبات شود که رابطه ای وجود داشته یا دارد و منجر به اثبات جرم گردد.

 

آیا می‌شود روابط نامشروع از طریق فضای مجازی و پیامک را اثبات کرد؟

اگر رابطه نامشروع ارتباط تلفنی یا از طریق پیامک باشد مرجع ذی الصلاح می تواند از طریق اپراتور تلفن همراه اطلاعات مربوط به تماس ها و پیامک های متهم را اخذ نماید. برطبق قانون اپراتورها موظف اند اطلاعات را تا 6 ماه نگهداری کنند، پس اطلاعاتی که دادگاه در این مسیر کسب می کند مربوط به 6 ماه گذشته تا امروز می باشد.

 

لازم به ذکر است کسب پرینت اطلاعات تلفن همراه همسر، بدون مجوز دادگاه امکان پذیر نمی باشد.

 

اگر موضوع شکایت از همسر در رابطه با روابط نامشروع در فضای مجازی باشد دادگاه نمی تواند به اطلاعات برنامه های غیر داخلی (نظیر تلگرام) دسترسی داشته باشد. پلیس فتا از طریق هک حساب کاربری متهم اطلاعات مربوطه را کسب می کند که لازم به ذکر است ممکن است اطلاعات قبلا پاک شده و دسترسی به آن امکان پذیر نباشد. لذا برای اثبات جرم رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی نیاز به اسناد، ادله و مدارکی نظیر اسکرین شات و عکس می باشد. در صورت عدم دسترسی به این مدارک و ادله و عدم همکاری متهم اثبات جرم امکان پذیر نیست.

صادیق جرم رابطه نامشروع

کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی در فصل هجدهم خود، انجام اعمال زیر برابر مصادیق جرم ارتباط نامشروع دانسته و مجازات شدیدی را برای آن در نظر گرفته است:

 

انجام اعمال منافات با عفت عمومی به غیر از زنا و ایجاد رابطه نامشروع؛

ارتکاب به زنا با کمتر از 4 شاهد یا 4 مرتبه اقرار؛

قرار گرفتن دو نفر مرد یا دو نفر زن برهنه در زیر یک پوشش مشترک؛

اعمال شهوت در عمل بوسیدن؛

حضور یافتن بانوان بدون حجاب شرعی در اماکن عمومی و دید انظار عمومی؛

برپایی و تأسیس مراکز فساد؛

تظاهر به انجام فعل حرام در دید عمومی؛

استفاده از لباس ها و آرایشی که خود مسبب فساد شده و خلاف شرع باشد؛

انتشار و پخش تصاویر مبتذل و کسب درآمد از طریق آنها.

اما باید توجه داشت که تنها این 9 مورد از مصادیق مجرمانه ارتباط نامشروع نیست. بلکه اعمال دیگری نیز وجود دارد که قانون به صراحت در مورد آنها تصمیمی نگرفته است که از جمله آنها می توان به اشاعه فساد و شهوت پرستی در میان جوانان، تن فروشی، ازاله بکارت بدون ارتکاب به زنا و … اشاره نمود که مجازات کیفری خاصی برای آنها در نظر گرفته نشده است.

 

جرم برقراری رابطه زناشویی در ملاء عام

تصور اغلب افراد بر این است که مجازات جرم رابطه نامشروع تنها به زن و مرد فاقد رابطه زوجیت تعلق می گیرد. اما با توجه به ماده 638 قانون مجازات اسلامی که انجام اعمال حرام و منافی اصول اخلاقی و عفت عمومی در انظار عمومی را جرم تلقی نموده و برای آن مجازاتی برابر با مجازات ایجاد ارتباط نامشروع تعیین کرده است، در صورتی که زن و شوهر نیز در اماکن عمومی و در ملاء عام اقدام به ایجاد رابطه زناشویی نمایند، مجرم شناخته شده و مجازات حبس از 10 روز تا 2 ماه یا حداکثر 74 ضربه شلاق برای آنها تعیین شده است.

 

همچنین در صورتی که زوجین مرتکب عملی شوند که تنها منافی عفت عمومی بوده اما نفس کیفری ندارد، همانند روبوسی کردن، آنها به مجازات 2 روز الی 2 ماه حبس یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می گردند. بنابراین در شرع اسلام، چارچوب خانواده حریم امن برای روابط زوجین در نظر گرفته شده و روابط زوجین حتی با وجود محرمیت آن دو در خارج از منزل، جرم شناخته می شود.

 

باید به این نکته توجه داشت که قانون به قضات این اختیار را داده است که با توجه به شرایط درباره نفس مجرمانه فعل تصمیم بگیرند و تنها در صورتی که سوء نیت زوجین از این رفتار ثابت شود، آنها را محکوم نماید.

 

شکایت رابطه نامشروع

اقامه دعوی رابطه نامشروع می تواند به صورت حقوقی از طریق دادگاه خانواده یا به صورت کیفری و از طریق دادسرا باشد. دادسرای ارشاد در شهر تهران برای رسیدگی به جرم رابطه نامشروع معین شده است. اما در شهرستان ها این شکایت در دادسرا و مطابق رویه سایر جرائم کیفری دنبال می شود.

 

مدارک لازم برای اثبات رابطه نامشروع شامل مدارک شناسایی و مدارک و صورتجلسه پلیس و شهادتنامه شهود می باشد.

رابطه ی نامشروع زن و مرد چگونه است و چه قوانینی دارد؟3 سال قبل مسائل حقوقی 7

 

اگر روابط بین مرد و زنی که به سن بلوغ رسیده‌اند از طریق شرعی آن یعنی جاری شدن صیغه نباشد، رابطه ی نامشروع است که این رابطه شامل کافی شاپ، چای خوردن و قدم زدن در پارک هم  میباشد که البته عموما جوان‌ها از آنان بی اطلاع هستند.

 

مشاوره حقوقی آنلاین در بنیاد وکلا   

غیر قابل گذشت بودن رابطه نامشروع

رابطه نامشروع از جمله جرایمی است که قانون مجازات آن را جرم دانسته و برایش مجازات تعیین کرده است، رابطه نامشروع یکی از جرایم منافی عفت میباشد که نیازی به شاکی خصوصی ندارد.

 

یعنی جرم رابطه نامشروع به دلیل اینکه موجب برهم زدن نظم جامعه میشود، جزء جرایم غیرقابل گذشت میباشد و در صورتیکه شاکی خصوصی نداشته باشد و یا رضایت بدهد، مجازات فرد از بین نمیرود.

 

مثلا اگر مردی مرتکب رابطه نامشروع شود و همسرش گذشت کند، مجازات مرد ساقط نخواهد شد ولی ممکن است مجازات کمتری در نظر گرفته شود.

 

ارتباط حجاب با رابطه نامشروع

انجام کاری که خلاف عفت عمومی و ناسازگار با عفت عمومی باشد نیز جرم است مثلاً پوشش غیراسلامی در کشورهای اروپایی جرم نیست زیرا خلاف رویه جامعه رفتار نشده است اما همین عمل در کشور ما جرم است و با آن برخورد می‌شود زیرا جامعه آن را قبول نمیکند و خلاف عفت عمومی است.

 

رابطه نامشروع به چه معناست؟

برقراری هرگونه ارتباط فیزیکی یا غیرفیزیکی مابین زن و مرد نامحرم که محتوای آن مرزهای قانونی و شرعی را رد کرده و به زنا (همبستر شدن با نامحرم) نرسیده باشد را رابطه نامشروع گویند.

 

ارتباط تلفنی مابین زن و مرد از مصادیق رابطه نامشروع می باشد! لازم به ذکر است ارتباط تلفنی مابین دو همکار چنین برداشتی را درپی ندارد و این موضوع تنها مختص ارتباطاتی است که منافی عفت باشد.

صرف تنها بودن زن و مرد در یک مکان (مثل ماشین) به معنای برقراری رابطه‌ی نامشروع نمی باشد.

تفاوت رابطه نامشروع و زنا در چیست؟

زنا یک جرم حدی و رابطه نامشروع یک جرم تعزیری می باشد

دامنه جرم روابط نامشروع بسیار گسترده تر از دامنه جرم زنا می باشد. به این معنا که روابط نامشروع به هرگونه رابطه منافی عفت (از قبیل گرفتن دست یکدیگر توسط زن و مرد نامحرم، بوسیدن، درآغوش گرفتن، رفتن به کافی شاپ، ارتباطات تلفنی و..) گفته می شود ولی زنا به رابطه جنسی (دخول) دو نامحرم گفته می شود.

شرایط اثبات جرم زنا بسیار دشوارتر از اثبات رابطه نامشروع است.

شرایط تحقق این دو جرم با هم بسیار متفاوت است برای تحقق جرم زنا شرایط خاصی وجود دارد ولی رابطه نامشروع در خیابان، ماشین، فضای مجازی و.. نیز امکان پذیر است.

 

جرم رابطه نامشروع و موارد آن در قانون مجازات اسلامی را بدانیم

 نوشته شده توسط: گروه وکلای آرتین  در شاخه :رابطه نامشروع

رابطه نامشروع در زمره جرائم ضد عفت و اخلاق عمومی دسته بندی میشود و تعریف ان به طور عمومی این است که اگر زن و مردی که بین آنها رابطه زوجیت وجود ندارد روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه انجام دهند مرتکب جرم شده اند و به مجازات محکوم میشوندو اگر عمل با عنف و اکراه طرف مقابل باشد فقط اکراه کننده مجازات میشود.

 

بررسی جرائم رابطه نامشروع 

یکی از دعاوی بسیار حساس در مراجع قضایی، جرم رابطه نامشروع است. پرونده های رابطه نامشروع اغلب با اهمیت خاصی در دادگاه ها دنبال می شوند. این جرم جهت بررسی و مجازات، نیازی به وجود شاکی خصوصی ندارد و به عبارتی مدعی العموم است. این جرم از جمله جرائم منافی عفت است. رابطه نامشروع، بین زن و مردی به وجود می آید که به سن بلوغ رسیده اند اما صیغه محرمیت بین آن ها جاری نشده است. در مصادیق رابطه نامشروع اختلافات زیادی وجود دارد اما بارزترین آن زنا است. تلقیع و مضاجعه نیز می تواند از مصادیق روابط نامشروع باشد که مشمول مجازات 99 ضربه شلاق می شود.

 

اثبات جرم رابطه نامشروع

در دنیای امروز، انتقال اطلاعات به سرعت انجام می گیرد. از سوی دیگر کنترل صحت و سقم این اطلاعات نیز مشکل تر شده است. اما در بسیاری موارد سؤال پیش می آید که آیا پیامک های مشکوک دلیلی بر وقوع روابط نامشروع بین دو طرف می باشد؟

 

آیا می توان با عکس رابطه نامشروع را اثبات کرد؟

پاسخ اینجاست که هرچند این اماره ها می تواند برای اثبات جرم به کمک قاضی برود، اما ادله لازم و کافی برای اثبات جرم روابط نامشروع، شهادت شهود است. زیرا همانطور که گفته شد با پیشرفت تکنولوژی می توان اطلاعات را به هر نحوی که ایجاد کرد و صحت این اطلاعات در معرض شبهه قرار می گیرد.

 

به علاوه به علت رواج رابطه نامشروع تلفنی و لزوم تحقیق و اثبات آنها، اپراتورهای تلفن همراه موظف شده اند بنا به مواد 667 و 668 قانون آیین دادرسی کیفری سال 92، داده های خود را برای مدت 6 ماه ذخیره نمایند تا به عنوان اماره قانونی در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد.